สายตายาว (Hyperopia)
ภาวะกำลังหักเหแสงของตาผิดปกติ โดยผู้ที่มีสายตายาวจะมีลูกตาเล็กหรือกระจกตาแบนเกินไป ทำให้ไม่สามารถมองเห็นวัตถุในระยะใกล้ได้ชัดเจน แต่มองเห็นวัตถุในระยะไกลได้ชัดเจน โดยส่วนใหญ่สายตายาวจะเป็นตั้งแต่กำเนิดและมักจะพบว่าเกิดจากการถ่ายทอดทางพันธุกรรม
สำหรับผู้ที่อายุยังน้อย อาจไม่มีความจำเป็นต้องรักษา เพราะว่าเลนส์ตามีความยืดหยุ่นเพียงพอที่จะปรับตัวและแก้ไขภาวะสายตายาวได้เอง
สายตาผู้สูงอายุ (Presbyopia)
เกิดขึ้นเมื่ออายุ 40 ปีขึ้นไป เลนส์ตายืดหยุ่นได้น้อยลงความสามารถในการเพ่งมองวัตถุที่อยู่ใกล้ลดลงตามวัย ในที่สุดต้องยืดมือถอยออกเพื่อให้มองใกล้ได้ชัดขึ้น
ผู้ที่เป็นสายตายาวมองไกล(Hyperopia)ตั้งแต่แรกจะมีอาการของสายตาผู้สูงอายุ (Presbyopia) เร็วกว่าคนทั่วไป อายุ36-39 ปี เริ่มมีปัญหาในการทำงานที่ใกล้ อาการแสดงในระยะแรก จะเริ่มมองใกล้ได้ไม่นาน เริ่มล้าตามองไม่ชัด เกิดเมื่อร่างกายอ่อนล้าหรือเมื่อแสงไม่พอ อาการจะเริ่มชัดเจนขึ้นจนต้องถอยมือออก หรือเลื่อนวัตถุให้ห่างจากตัว